Portret shoot

Omdat ik mijn portfolio al een tijdje wil uitbreiden met portretfotografie, heb ik een sprong in het diepe gewaagd: aan de slag met een - ervaren - model. Drie uur lang mocht ik Eileen Vogel op de gevoelige plaat zetten.

Een cursus modelfotografie had ik al wel gevolgd en een beetje kennis van mijn camera heb ik ook. Ook het instap 50 mm Nikon portretobjectief heb ik in mijn tas. Maar waarom? Omdat ik eigenlijk al jaren meer met portretfotografie wil doen. Vooral de sociale interactie en de samenwerking spreekt mij erg aan, maar ook de voldoening: niet alleen jijzelf maar ook de geportreteerde kunnen van de resultaten genieten.

Geen focus?!

“Check met regelmaat je spullen: het is gevoelige apparatuur. Een kleine afwijking is al vernietigend voor je resultaten.”

Een zoomlens en mijn 50 mm portretlens waren mijn vaste objectieven voor dagen als deze. Verschil was dat ik nu met 1 model, binnen, aan de slag ging. Mijn 50 mm lens introduceerde beperkingen: de ruimte was te klein om Eileen er goed op te krijgen. Dus ik had mijn Tamron 17-50 mm lens eerst gebruikt. Na een uur shooten, had ik de resultaten op mijn laptop geladen. Wat bleek? Geen enkel oog was scherp. Had ik dan steeds niet goed gekeken? Kan haast niet!

Focus ring rammelt

Na nog een testje met 2 mandarijntjes was het duidelijk: de (auto) focus was off. Shit! Dat was een goeie les! Check met regelmaat je spullen: het is gevoelige apparatuur. Een kleine afwijking is al vernietigend voor je resultaten.

50 mm prime lens

Dus ging ik maar snel verder met mijn 50 mm: die autofocus was wel in orde (dus het lag niet aan mijn al wat oude Nikon D5200). Dat is een (instap) prime lens: een objectief met een vaste brandpuntsafstand.

Voor- en nadelen

Met een prime lens kun je niet in- en uitzoomen. Daardoor was ik beperkter in het gebruik: wil je dichter op het onderwerp komen dan moet je wat dichterbij gaan staan en om meer in beeld te krijgen moet je een paar passen naar achteren zetten, en dat kon niet overal. Ondanks deze beperking gebruiken veel (professionele) portretfotografen vaak objectieven met een vaste brandpuntsafstand, omdat de kwaliteit vaak groter is en er een mooie, zachte achtergrond gecreëerd kan worden. Er zitten minder bewegende delen in het objectief (het kan immers niet 'zoomen') en het is geoptimaliseerd voor één specifiek brandpunt. Vaak zijn dergelijke primes ook erg lichtsterk, waardoor je maar weinig licht nodig hebt om een foto te kunnen maken met een bruikbare sluitertijd.

“Om een zachte achtergrond (ook wel bokeh genoemd) vast te leggen, heb je zo'n 'snelle' lens nodig. Dit betekent een lens met een groot maximaal diafragma, idealiter f/2.8 of groter (lager f-getal), zoals mijn 50 mm van Nikon.”

Bokeh

Je portret wil je 'er uit laten knallen', tegen een zachte achtergrond. Om een zachte achtergrond te maken (ook wel bokeh genoemd), heb je zo'n 'snelle' lens nodig. Dit betekent een lens met een groot maximaal diafragma, idealiter f/2.8 of groter (lager f-getal), zoals mijn 50 mm van Nikon. Dit is goede reden om een snelle prime lens op te nemen in je uitrusting, zelfs al wordt de brandpuntsafstand gedekt door de standaard zoomlens in je uitrusting. Met een prime lens met een groot maximaal diafragma kun je achtergronden met gemak onscherp maken en details in prachtige lichtpunten laten vervagen.

Opnamen maken van deze onscherpe gebieden is één van de meest aantrekkelijke effecten om in fotografie te gebruiken. Hierdoor kunnen we afleidende rommelige elementen wegwerken, wordt de aandacht op de belangrijke delen van het beeld gevestigd en worden overbodige details omgezet in prachtige romige kleuren en tinten.

Resultaten

Ik ben erg blij met de resultaten, met veel, veel dank aan model én fotograaf Eileen Vogel. Ze nam de tijd, had geen haast, bleef maar poses introduceren en hielp met belichting, zowel natuurlijk als kunst, ook in haar studio. Dankjewel Eileen, ook voor het broodje pindakaas, omdat ik zelf geen eten bij me had!